Հանդիպում

Եվ կրկին ծանոթ կոպեր, կրկին տեսնւմ են քեզ,
Վառված ու մոխրացած երազում` անցյալի քնից,
Եվ հոգին այրվում է ճնշող ցավից
Վհատ սիրտը` գոռում ցավագար:
Կրկին հուշեր, կրկին հույսեր անկատար,
Կոպերին  նստում է մոխիր մոլագար,
Եվ կյանքի նուրբ վայրկյաններ հրճվում,
Անցնում է կորոմ, գնում անդադար:

Լուռ ու շվար կանգնած են ահա
Կոպերը ծանոթ անծանոթացած,
Ու հոսում են կաթիլներ արծաթ
Պաղած շուրթեր լռությանմեջ քար ...

Սի'րտը խենթացի'ր, ոռնա'  խելագար:

Եվ հանկարծ սառնության մեջ այդ
Պաղած կոպերը կորցնում են իրար
Հալվում են հեռվում, գնում են անդարձ

Արցունքի ծովում ակնազարդ անհայտ:

Սառում է ներկան. ժամանա'կ, մի պահ կանգ առ ...

Վայրկյանում մարում են հնչյունները երգի,
Ու կանգնում է ժամանակն խոնարհ,
Լռում է հոգին, սիրտը ցավագար:

Մի'տք, պանդուխտ ես սառած կոպերի, վերքերի համար ...