Երբ որ կտեսնեմ մայրամուտը լուռ,
Ու կհավատամ մարող լույսին հուր,
Երբ կցոլաս որպես անմար լուր,
Իմ սրտում կհնչի աշնան երգը լուռ:
Երբ կտեսնեմ ծովը դեղինի,
Եվ կջերմանամ ձմեռվա շեմին,
Երբ ձյան փաթիլը հանկարծ համբուրի
Կհիշեմ քեզ սիրո ու աշնան հարաշք դիցուհի …
Եվ այդժամ սպիտակի անծիր ծովում
Կվառվի դեղինը `արցունքի կաթում
Կսառչեմ այտեղ կարոտ շուրթերիդ
Իսկ հոգիս կսպասի ... Բայց զուր:
Տարիներ կանցնեն, կդառնամ , կհիշեմ շողերդ Աշուն,Կհիշեմ ոսկին, նազանքդ դեղին ու քնքուշ,
Կնճռոտ ու ծեր աչերիցս կհոսի արցունքի բյուրեղն անգին
Կարտասվեմ ես լուռ Աշուն ` քե'զ համար դեղին …
Комментариев нет:
Отправить комментарий